Усё, здаецца, проста, толькі штосці цісне там унутры ( Read more... )

                                                   
( Read more... )

...Больш за ўсё пужае цішыня ( Read more... )

Хвіліны такія хуткія і непаўторныя...
Думкі, навошта занадта хворыя?
І страчана магчымасць разважаць наогул,
Зноў раніца прыйшла праз дзіркі вокнаў...
Так гэтае святло мне даравала лёгкасць?
Ці завалодала мной стома проста?

( Read more... )

( Read more... )

Дыхае горад паміж намі,
 Бьюць званамі кроплі з даху.
 Можаш адчуць, як я адчуваю,
 Што дыхае горад паміж намі?
 І кожную ноч дарэмна спрабую
 Не патапіцца ў гэтай хвалі,
 І дыхае горад паміж намі,
 І бьюць званамі кроплі з даху.

********************************

Я памятаю тое поле ( Read more... )

Я прыйшла,
 Я ў цябе,
 Я цябе паламала,
 Пераблытала думкі твае
 І, сабраўшы кавалкі ў вобраз новай выявы,
 Я сыйшла, прапануя: "Жыві...!

Усмяхалася ты, усмяхаешся зараз ( Read more... )

                                                         
( Read more... )

Калі я закахалася ў ночы?
 Чаму так забываюся на сонца?
 Пад зорамі і мары мірна крочаць,
 І час усё цягнецца і цягнецца, бясконцы...

І боль не адчуваю як штодзённа,
 Бо так не раняць думкі аб цябе,
 Калі пануе нада мною стома
 І толькі трызненне бывае ў галаве.

Такое забыццё дае выратаванне
 Ад дасканалага капання ў сябе,
 Ад зверскіх ( Read more... )